برچسب (براساس خاطرات معلمی)، - انتشارات قانون یار

مردی در صومعه (براساس خاطرات معلمی)، تالیف: شهریار مصطفائی منتشر شد! (دریافت نسخه الکترونیکی کتاب) جدیدترین کتب قانون یار

کتاب مردی در صومعه (براساس خاطرات معلمی) منتشر شد!

رزومه علمی مولف: جهت ارسال رزومه علمی و درج در این صفحه با ارسال فایل رزومه، عکس و فایل های خود، با اکانت ایتا یا واتس آپ 09100636002 پیام دهید. جهت دریافت کارت شناسایی نویسندگی (مخصوص مولفان قانون یار) با دفتر مرکزی بنیاد علمی قانون یار تماس بگیرید.

((نمونه کارت صادره نویسندگان فرهیخته بنیاد علمی قانون یار))

لازم به ذکر است کارت شناسایی به صورت فارسی و انگلیسی (با بهترین کیفیت) صادر می گردد...

جهت کسب اطلاعات بیشتر درخصوص کارت نویسندگان و مولفان نخبه کلیک کنید http://www.ostadjavan.ir/1404/06/10/post-84/

این کتاب در انتشارات قانون یار به چاپ رسیده است

جهت دریافت و مطالعه نسخه الکترونیکی این کتاب روی جلد کتاب کلیک کنید تا به سایت کتابخوان الکترونیکی قانون یار هدایت شده و بتوانید این کتاب را دریافت کنید

درباره این کتاب:

فهرست مطالب
عنوان شماره صفحه
پیشگفتار 9
مقدمه 11
شاید تقدیر 15
چه شد که معلم شدم؟ 15
دردبیرستان 16
دردانشسرا 28
در اداره 53
روزنخست 58
شب نخست 66
عشقی تازه 72
بهرام ومش محمد 79
آوای جغد 88
خانه اسرارآمیز 91
نفت 97
بچه‌های آواره 103
مامور به تحصیل 107
یک معبد قدیمی 116
دعوت به شام 124
دست‌هایمان دربرف است 128
نجات ازسیلاب 132
درمانگاه وکبابی 137
در مراسم 141
زایمان درکولاک 144
غذای سوخته 147
ایضا همانجا 150
بادیه شیر 157
انتقالی 160
مدیرمستقل 164

پیشگفتار
آنچه که درمقدمه می‌خوانید متن تقدیمی کوتاهی است برای یکی ازدوستان وهمکاران نزدیکم به مناسبت بازنشسته شدنش ازخدمت معلمی، دوستی ارزشمند ومعلمی آگاه که سالهایی را درعرصه تعلیم وتربیت با هم ودرکنارهم گذراندیم ومن متن را به سبب آنچه که دراودیده بودم نگاشتم وشاید این کمترین ثنایی می‌شد ازسوی من که بتوانم احساسم را با یاری کلمات نثارایده اش کنم، ایده اش که بوی ناب امید وتازگی می‌داد ولی آنگونه پیش آمد که هرگزتقدیمش نکردم.
یعنی راستش این بود که به دنبال یک فرصت خوب درانتظارماندم که جورنشد به همین سبب به تدریج آن را به دست فراموشی سپردم اما متن بین دست نوشته هایم باقی مانده بود.روزگارمی گذشت وهرازگاهی این دوست را می‌دیدم اما احساس می‌کردم افتراقی بین ما درحال رخداد است وبه رغم این که سال‌ها درکنارهم بعنوان دویارهم دل وهمفکرروزگارسرکرده ایم اکنون به آرامی ازهم جدا می‌شویم انگارروی پل صراط زندگانی ازیگدیگر فاصله می‌گرفتیم، فاصله‌ای ناشناخته وابهام آمیز، ظاهرامرنشان می‌داد که این خوراکی تازه به مذاقش شیرین آمده است ازاین رواحساس می‌کردم که هرروزبرتباین ذهن ومعرفت ماازهم افزوده می‌گردد اومسلک تازه خود را می‌رفت ومن نیزراه خود را، این شد که این افتراق درسی تازه به من آموخت، این که شوق ودلدادگی به مکنت وزراندوزی می‌تواند انسان را تا آنجا دگرگون کند که عشق وبرادری را یکسره خاکسترسازد.اما به نقل ازروانشناسان که می‌گویند "یافته‌های روانشناسی نشان دهنده هشداری است، مبنی براین که اشتغال به ثروت اندوزی خطرعظیمی را به همراه دارد وآن این که آدمی را درپایان کارتلخکام وناامید رها می‌کند."و این موضوع چشم اندازی بود که دوستم ظاهرا به آن توجهی نشان نمی‌داد.بگذریم، اکنون آن دل نوشته را به عنوان مقدمه برکتابم آورده ام، گویی که آنرا برای خودم نگاشته بودم، برای بازنشستگی ام.